Μιχάλης Τσίτσας. Ένας ειδικός... μαντιναδολόγος!

Είναι πολύ αγαπητός στον χώρο εργασίας του στο δημαρχείο της Βέροιας, χάρις στον ανοικτό και πρόσχαρο χαρακτήρα του. Η διήγηση ποντιακών ανέκδοτων από αυτόν είναι απολαυστική και καταλήγει σε εκρηκτικά γέλια, ακόμη κι αν κανείς γνωρίζει το τέλος. Τώρα τελευταία μαθαίνουμε ότι… νταραβερίζεται και με στίχους, μάλλον με μαντινάδες. Που του βγαίνουν αυθόρμητα, πηγαία, όπως μας λέει ο ίδιος, και δεν τις ξεχνά ποτέ, αφού είναι παιδιά του. Ο λόγος για τον Μιχάλη Τσίτσα, τον άνθρωπο με το τριαντάφυλλο της φωτογραφίας μας, για το οποίο έγραψε στο διαδίκτυο:

Σού ‘δωσα τριαντάφυλλο

να το κρατάς στο χέρι

και εσύ το πήρες και έγινες

με το φεγγάρι ταίρι.

Και κάποια από τα παλαιότερά του, που με απλότητα και συντομία, αγγίζουν και γιατρεύουν κάθε καλοπροαίρετη ψυχή:

Κοιτώ τον χρόνο να περνά
μέσα από τον καθρέφτη
και να μπορούσα μια φορά
να τον εβγάλω ψεύτη

Τη σωτηρία που ζητάς

την έχεις στην ψυχή σου

και μην ζητάς απ’ άλλονε

να γιάνει την πληγή σου.

Κι ένα για την Ποντιακή Γενοκτονία:

Λιθάρε επέμνανε οπίς

κι έναν αροθυμία

και δάκρυα εξίουνταν σην γη

και κι ανασπάλτς καμίαν.

Λιθάρε επέμνανε οπίς

και ψύα πονεμένα

και είνας μάνα να νουνείζ

τα χρόνε τα χαμένα.

Σ’ ένα ταφί εσέγκατα

όλα τ’ αροθυμίας

και την καρδίαμ τσούποσα

κ’ ενέσπαλα καμίαν.